non haberá avances na liberación nacional sen o protagonismo das clases traballadoras do noso país¶ Cómpre atender a axenda social desde unha perspectiva soberanista A necesidade de denunciar o carácter e natureza da UE como o instrumento concreto do capitalismo
Cando un compañeiro de traballo me preguntou para que queriamos un Plan de Igualdade nun sector no que a maioría dos contratos eran de mulleres, pensei que estaba bromeando comigo. Co tempo, decateime de que existe moi pouca reflexión social
Desde a entrada na UE en 1986, Galiza contempla como o seu agro se converte nun deserto, sen area, pero cun grande espellismo: o do libre mercado, que nada ten de libre, e que condena o noso sector primario a
Coñecemos os datos de paro, de emigración, de pobreza. Sabemos cal é a realidade na que vivimos aínda que pareza que custa máis entender as causas e máis aínda os mecanismos para transformala. Sabemos, tamén, que a mocidade non é
Na miña práctica diaria, como sindicalista na operadora Unísono, pregúntome con demasiada frecuencia por que as traballadoras consentimos as continuas agresións laborais que sufrimos ou, peor aínda, por que damos por normais as prácticas antiobreiras ás que nos vemos sometidas.
Vivimos nun sistema con dúas clases antagónicas: explotadores e explotados comparten espazo con regras de xogo concretas que sempre son escritas por quen ostenta o poder, e combatidas con maior ou menor éxito e intensidade por quen precisa conquistalo. Produto
Hugo Chavez aseverou, parafraseando a Lenin, que “a verdade histórica era esencialmente revolucionaria”. Certamente é máis revolucionaria que calquera outra, porque resulta incontestable: é unha verdade contrastada, non revelada (a que toda persoa crítica debe aspirar a coñecer). A verdade